صبحی طفیلی

صبحی طفیلی

شناسنامه
زادروز	۱۳۲۷
شهر تولد	پریتال، بعلبک
کشور تولد	لبنان
پیشه	روحانی، سیاستمدار
اطلاعات سیاسی
پست‌ها	دبیر کل حزب الله لبنان
پیش از	سید عباس موسوی

شیخ صُبْحی طُفَیلی (۱۳۲۷ه‍.ش.) روحانی سیاستمدار لبنانی و اولین دبیرکل حزب الله لبنان. وی از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰ش دبیرکلی حزب الله لبنان را به عهده داشت؛ اما برخی اختلافات باعث شد تا در دومین شورای حزب در سال ۱۳۷۰ سید عباس موسوی به عنوان دبیرکل حزب الله معرفی شود. در سال ۱۳۷۷ حرکتی با عنوان «ثوره الجیاع» (انقلاب گرسنگان) تاسیس کرد؛ اما درگیری‌های بعدی باعث شد وی در خانه‌اش محصور گردد. وی هم اکنون از منتقدان حزب الله لبنان و جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.

زندگی نامه

صبحی طفیلی، زاده سال ۱۳۲۷ در روستای «بریتال» از توابع بعلبک در دره بقاع، مدارج علمی حوزوی را در نجف اشرف طی کرد و یکی از شاگردان شهید سید محمدباقر صدر محسوب می‌شود. وی سال ۱۳۵۸ «تجمع علمای مسلمین» را در منطقه بقاع تأسیس کرد.

وی از امام خمینی در تاریخ (۱۴ آبان ۱۳۶۷ش) در امور حسبه اجازه دریافت کرد.

عضویت در حزب الله

با تشکیل رسمی حزب الله در سال ۱۳۶۴ چهار سال بعد یعنی ۱۳۶۸ اولین شورای اجرایی حزب، صبحی طفیلی را به عنوان اولین دبیرکل حزب الله برگزید. برخی دیدگاه‌های وی باعث شد تا در دومین شورای حزب در سال ۱۳۷۰ سید عباس موسوی به عنوان دبیرکل حزب الله معرفی شود. این مسأله بر روحیه او تأثیر به سزایی داشت و باعث کاهش نفوذ دیدگاه وی در حزب الله شد؛ به گونه‌ای که صبحی طفیلی به صورت یک عضو عادی درآمد و دیگر در حزب الله مسئولیتی بر عهده نگرفت و اندک اندک نسبت به حزب الله موضع انتقادی گرفت و راه خود را از حزب الله جدا کرد.

انشعاب

طفیلی از ساختار حزب الله فاصله گرفت اما سید عباس موسوی که از هم‌شاگردی‌های سابق وی در نجف بود زمینه ادامه حضورش را در شورای مرکزی حزب فراهم کرد. حزب الله نیز این اختلاف را از نوع قابل پذیرش تلقی کرد اما با این حال او بر اثر اختلافات و پس از جدایی کامل از حزب الله در سال ۱۳۷۷ حرکتی با عنوان «ثورة الجیاع» (انقلاب گرسنگان) را در دره بقاع راه‌ انداخت که طرفداران وی به برخی از مراکز دولتی حمله کردند و به درگیری‌های شدید در این منطقه و کشته شدن دو نفر از جمله شیخ «خضر طلیس» و یکی از افسران ارتش انجامید.

حصر خانگی

پس از این حوادث، سرانجام بنا بر تصمیم دستگاه قضایی، دولت و ارتش لبنان صبحی طفیلی در حصر خانگی قرار گرفت. حزب الله هم به رفتارهای او اعتراض کرد اما وی هم‌چنان در حصر کوشید راه خود را از حزب الله جدا کند و حتی در روز جهانی قدس، بدون اعتنا به مراسمی که هر ساله حزب الله برگزار می‌کرد، مراسمی را برگزار کرد. این اقدام برای نشان دادن جدایی کافی بود و رهبری حزب الله ناچار شد که قطع ارتباط با شیخ صبحی طفیلی با حزب را در تاریخ ۱۹۹۸/۱/۲۴ تصویب کند.

وی در سال‌های اخیر در مصاحبه با رسانه‌های عربستان سعودی، همواره علیه جمهوری اسلامی ایران، حزب الله لبنان و سید حسن نصرالله انتقاد می‌کند.

انتقاد از حزب الله و ایران

وی در یک کنفرانس خبری که در منطقه بعلبک که در سال‌های اخیر انجام داد، درباره تحولات بحرین گفته است که این تحولات ناشی از مطرح شدن موضوع مظلومیت شیعیان این کشور است و این موضوع را ایران برای کم رنگ کردن سرکوب‌های معترضان داخلی‌اش به میدان آورده است. وی معتقد است سلاح حزب الله زمانی برای مقاومت و دفاع از وطن به روی رژیم صهیونیستی نشانه رفته بود اما حالا دیگر جنگی نیست و این سلاح بلای جان مردم بی‌گناه لبنان شده و باید تنها به دست ارتش لبنان باشد.

تاکید بر وحدت شیعه و سنی

وی در سال‌های اخیر بر وحدت شیعه و سنی تأکید داشته است و این وحدت را هم در داخل لبنان و هم در جهان اسلام دنبال می‌کند. از نظر او اسلام نه با قدرت صرف بلکه با وحدت مسلمانان پیروز می‌شود. وی می‌گوید زمانی قوی خواهیم بود که بتوانیم شیعیان و سنی‌ها را زیر یک پرچم سیاسی و بدون اختلافات عقیدتی جمع کنیم.

اختلافات از منظر حزب الله

شیخ نعیم قاسم در کتاب «حزب الله لبنان، خط مشی، گذشته و آینده» می‌نویسد:

«اختلافات با شیخ صبحی طفیلی اختلافی خلق الساعه نبود، پس از انتخاب سید عباس موسوی، طفیلی عملا هیچ سمت یا مسئولیتی بر عهده نگرفت...وی همواره دارای دیدگاه‌ها و مواضعی درباره عملکرد مقاومت، نحوه برخورد با مطالبات اجتماعی و رفاهی منطقه بقاع و شیوه رهبری حزب در مدیریت آن و مواضع سیاسی حزب الله بود که هر از چند گاهی از طریق رسانه‌های گروهی ابراز می‌شد. تلاش‌های متعددی برای مذاکره و بحث با وی صورت گرفت اما به نتیجه‌ای نرسید. بدیهی است که حزب الله وجود دوگانگی را در فعالیت خود برنتافت. قیام گرسنگان دارای رویکردی تجزیه‌طلبانه و استقلال‌خواهانه بود، از دید حزب هر فعالیتی می‌بایست در چارچوب تصمیمات شورا صورت پذیرد، اما شیخ صبحی بدین اصل پاسخ مثبت نداد و فعالیت‌های خود را ادامه داد. این اختلافات در بیرون از حزب و بسیج مردم نیز رویکردی دوگانه را در پی داشت که تنش‌هایی را ایجاد می‌کرد.»

پانویس

منابع

• شیخ نعیم قاسم، حزب الله لبنان، خط مشی، گذشته و آینده، تهران، ۱۳۸۶ش.
• هفته نامه خبری ­ تحليلی پنجره، شماره ۱۳۶.
• .
• .